Co raz bardziej zwiększa się liczba zachorowań na żółtaczkę w Polsce. Warto więc być świadomym jaką chorobą jest właściwie żółtaczka i jak się przed nią chronić, ponieważ mimo tego, że bardzo łatwo jej zapobiec, wielu ludzi nie przywiązuje do tego szczególnej uwagi.
Żółtaczka to wirusowe zapalenie wątroby. Składa się na nią zespół objawów m.in. zażółcenie skóry i białek oczu. Dochodzi do tego na skutek podwyższonego poziomu bilirubiny - żółtego barwnika, który pochodzi z rozpadu krwinek czerwonych, we krwi i tkankach. Częstymi przyczynami tej choroby są zmiany poalkoholowe, wpływ leków lub toksyn. Czasami żółtaczce towarzyszą zmiany stanu psychicznego, a także zaburzenia krzepnięcia, co świadczy o niewydolności komórek wątrobowych.

Wyróżniamy 3 typy WZW:

Żółtaczka typu A to żółtaczka pokarmowa, którą wywołuje wirus przenoszony drogą pokarmową.
Do zakażenia dochodzi poprzez spożycie wody pitnej lub produktów spożywczych mytych w zanieczyszczonej wirusami wodzie. Żółtaczkę typu A możemy rozpoznać poprzez charakterystycznego zażółcenia skory i białek oczu, ciemny mocz i odbarwiony stolec.

Żółtaczka typu B, inaczej nazywana żółtaczką wszczepienną, jest jedną z najgroźniejszych
i najpowszechniejszych chorób zakaźnych. Możemy zarazić się m.in. podczas stosunku płciowego lub skaleczenia brudną strzykawką albo igłą. Tego typu żółtaczka może powodować bardzo groźne powikłania np. niewydolność albo marskość wątroby, co w konsekwencji nasila ryzyko raka wątroby, a ostatecznie zgon.

Żółtaczką typu C możemy zarazić się podczas hospitalizacji, kiedy przetaczana nam jest zakażona krew oraz podczas wizyty w salonie dentystycznym, fryzjerskim lub kosmetycznym, w których panuje brak higieny. Tego typu żółtaczka ma skryty przebieg i na początku nie daje żadnych objawów. Po pewnym czasie u osoby chorej  można zauważyć  nudności, wymioty, świąd skóry i problemy z koncentracją. Zarażenie się zwiększa ryzyko zachorowaniu na pierwotnego raka wątroby.

Diagnoza żółtaczki jest dokonywana w oparciu o badania dodatkowe oraz na podstawie obserwacji lekarskiej. W związku z różnorodnymi przyczynami żółtaczki, lekarz posługuje się następującymi testami pomocnymi w diagnozowaniu:
badanie stężenia bilirubiny we krwi, seria badań krwi, które dostarczą informacji na temat składników krwi, łącznie z poziomem krwinek czerwonych, białych i płytek krwi, badanie układu krzepnięcia, USG jamy brzusznej. Najważniejsza jest jednak profilaktyka, która polega na: przestrzeganiu higieny, zdrowej diecie, unikaniu potencjalnych źródeł zakażeń jakimi są: spożywanie niemytych owoców i warzyw, bezpośredni kontakt z chorym, robienie tatuażu czy piercingu w niesprawdzonych salonach.
Istnieje także możliwość zaszczepienia się przeciwko WZW typu A oraz B, co może zapobiec zachorowaniu na jedną z tych chorób.

Oprac.

Weronika Żbikowska, Agata Kuc, Wiktoria Iwanowska, Kaja Kuligowska, Monika Skoplak